Ouwe, ouwe!

Daar zijn we weer! Still alive and kicking!

De busrit van Foz do Iguacu naar Florianopolis was ook weer een beste. Uiteindelijk 14 uur over gedaan. Op het busstation in Foz een Engelse gast leren kennen die in de zelfde bus zat als wij, dus we waren weer met z'n drieën. De busrit was echt de slechtste tot nu toe. Hij maakte echt belachelijk veel stops, ook midden in de nacht dus van slapen kwam al helemaal niets terecht. De volgende ochtend toen we nog in de bus zaten werden we kneiter hard wakker geschreeuwd. Er stond opeens een man in een leger outfit en een dikke herdershond allemaal dingen te schreeuwen die ik zelfs niet helemaal begreep. Vervolgens ging de hond de hele bus doorsnuffelen op zoek naar weet ik veel wat. Na dit twee keer te hebben gedaan werd er een jongen uit de bus getrokken. Klinkt allemaal vaag, maar geloof me dat was het ook. Had geen idee wat er allemaal gaande was en wij kijken elkaar met z'n drieën aan. Dat was best wel een eng moment, maar voor ons gelukkig niks aan het handje.

Rond het middag uur uiteindelijk aangekomen in Florianopolis. Het regende echt zo belachelijk hard dat we er eigenlijk een beetje bang van werden. We zijn naar Floripa gegaan omdat het bekend staat om de mooiste stranden! We hebben ingecheckt bij het hostel, wat er leuk maar zwaar uitgestorven uit zag, en hebben wat gerelaxt en direct een ander hostel geboekt voor de komende dagen. In de middag zijn we door de buurt gaan lopen en hebben we een hapje gegeten. 's avonds drankjes gedaan in het hostel, waar het nog steeds saai was, en uiteindelijk met een Australische en Duitser naar een pub gegaan. Deze twee waren binnen note time zo lam dat ze niets meer konden dus ik vond het mooi geweest. Heerlijk geslapen (not) want er liepen allemaal beesten in mijn bed. Uiteindelijk een andere kamer opgeëist en dat was prima.

14 maart, wakker geworden en zo vroeg mogelijk verkast naar het andere hostel. Deze bleek maar drie straten verder op te zijn, dus we konden mooi lopen. Het weer zag er inmiddels al top uit. Zo hard als het de vorige dag regende, zo hard was de zon nu aan het shinen. Geen wolkje in de lucht en 32 graden, winner! Om 10.00 uur kwamen we aan bij tucano backpackers hostel wat er direct al helemaal top uit zag. Klein zwembadje, groot terras en super veel mensen die samen aan het ontbijten waren. Toen we bij de receptie kwamen om in te checken was daar eigenlijk geen tijd voor. De receptioniste attendeerde ons er op dat er over 20 minuten busjes zouden vertrekken naar een pirate cruise van vier uur lang (dikke zuip boot dus). Prima! Wij snel omgekleed en in die busjes gejumped. De boot tocht was echt top! Vol gas muziek op, iedereen aan het dansen en twee stops gemaakt bij vette eilanden. Op de boot allemaal mensen ontmoet, dus was Eem groot succes. Bij terug komst helaas niet meer zelf kunnen inchecken en uit zoeken waar ik moest helpen, maar daar had ik een chille Hagenees voor ontmoet op de boot. Thanks Daan! Die avond nog geprobeerd om te gaan stappen, maar de kopie van mijn paspoort was redelijk verregend dus dat werd hem niet.

De volgende morgen goed ontbijt gehad bij het hostel en ingeschreven voor een boot tocht naar een strand waar je allemaal te voet kunt komen. Deze boot tocht bleek alleen de rit terug te zijn achteraf. We moesten anderhalf uur door een dikke jungle lopen waar de hele eeg bestond uit een halve meter brede doorgang met allemaal hugenoten stenen, weer een hele ervaring! Tussendoor nog wel mooie stops gemaakt waar we konden zien in wat voor immens bos we aan het lopen waren. Aangekomen bij het strand daar de dag doorgebracht en uiteindelijk met een gammel bootje terug naar de bewoonde wereld en een busje terug naar het hostel. Die avond heerlijk Mexicaans gegeten en met een Nederlands en Engels meisje en twee Australische gasten de avond afgesloten in een samba toko.

Na het geslaagde samba avondje rustig wakker geworden en wat rond gehangen bij het zwembad. Met de twee dames en de Aussies plannen gemaakt om naar het strand te gaan. Inmiddels was er ook een meisje uit Oostenrijk aangesloten bij ons groepje, waar we overigens allemaal dik veel respect voor hadden. Meisje van 19 (die serieus sportmanagement wilt gaan studeren in in Nederland volgend jaar) die in Salvador om 10u 's ochtends, in een normale bus een pistool tegen haar hoofd heeft gehad en al haar geld en telefoon moest inleveren. Die gewoon lekker is door gegaan met reizen vervolgens, moguh! De hele dag lekker op het strand gehangen en eind van de middag terug gegaan met de Aussies om onze rit naar Sao Paulo te plannen. 's avonds was het tijd om 'de laatste avond' te vieren met het Engelse en Nederlandse meisje. Zij hadden de afgelopen drie weken met de Aussies gereisd en ik was in Floripa aangeschoven, dus dat moet gevierd worden. Uiteindelijk in een plaatselijk café'tje geëindigd en een top avond gedaan.

Maandag 17 maart. Allen weinig zin om veel te doen, want wij zouden om 22.15 uur een nachtbus pakken naar Sao Paulo en de dames om 18.00 uur een nachtbus naar Iguacu. Belachelijk warme dag dus de hele dag rond gehangen bij het zwembad en wat bijgeslapen. Nog wel even productief geweest want heb zowel de dames als de gasten geholpen met de afscheidscadeaus voor elkaar. De Aussies hebben de dames een blik ananas en een pakje menthol sigaretten gegeven ( de een is allergisch voor ananas en de andere haat menthol peuken) en de dames hebben ze t-shirts gegeven met alle Nederlandse woorden erop die ze tot nu toe hadden geleerd. Met op de voorkant schildpadden (favoriete woord). Even over deze gasten; wat een gestoorde, gestoorde, gestoorde Australische gasten haha. Zou willen dat ik de hele reis met ze zou kunnen doen. 22 en 24 jaar uit Sydney, de ene loodsgieter en de andere een kneiter goede baan. Beide hun baan opgezegd om met elkaar een gestoorde reis te maken in zuid Amerika en hopelijk vervolgens te kunnen werken in Engeland of Europa. Ze kramen de hele freaking dag alleen maar onzin uit en zelfs als ze brood nuchter zijn lijken ze nog lam. Ik heb ze het woord 'ouwe' geleerd met als context; mattie/bro, dus nu noemen ze me de hele dag zo. Kortom, super mooie gasten!
Terug naar het verhaal, 's avonds afscheid genomen van de dames en anderen in het hostel en de nachtbus gepakt naar Sao Paulo.

Rond 10.00 uur kwamen we aan in Sao Paulo, na wat rond vragen hadden we de snelste en goedkoopste weg naar het hostel te pakken. Goedkoopste? Ja. Snelste? Dikke fluit. Pff, uiteindelijk hebben we meer dan twee uur in een gloei hete bus gezeten terwijl we voor 10 real (€3,50) meer met een taxi hadden kunnen gaan en er met 30 minuten waren geweest. Goed, het idee was in ieder geval goed. Aangekomen in het hostel regende het hard dus zijn we een hapje gaan eten en hebben we wat bij geslapen. Die avond kwam een vriend uit van een van de Aussies, die in Sao Paulo woont langs en hebben we een mooie avond gehad met hem en zijn vriendin. Ik lag er vroeg af, dus heb het stappen helaas niet gehaald.

De volgende ochtend vroeg opgestaan, want we wilden alle drie dingen doen en zien. De hele middag op pad geweest en een buurtje met allemaal graffiti bezocht. Het is me trouwens opgevallen (de vorige keer ook, maar nu al helemaal), dat Sao Paulo echt super kleur rijk is en dat dat ook veelal komt door de vele graffiti overal. Ook hebben we een super bekend kerkhof bezocht die om de hoek van het hostel zit. Jeuzus wat een groot en luxe kerkhof. Hier liggen allemaal families begraven in immense graven die wel hele tombes lijken. Indrukwekkend! Vervolgens de metro gepakt om de Japanse buurt te bekijken. Hier had ik eerlijk gezegd meer van verwacht, maar wel lekkere sushi gegeten! 's avonds een aantal dingen opgezocht, want ik wilde de volgende ochtend vroeg naar Paraty gaan en m'n Aussie brothers zouden om middernacht de volgende dag Nasr Cancun in Mexico vliegen voor springbreak. Deze avond met een Australische, Canadees, Braziliaan en de Aussies naar een 'all you can drink party' gegaan. Via de maat van de Aussie gastenlijst plekken weten te regelen, dus korting. Voor 50 real (€16,50) de hele nacht onbeperkt drinken + entree. Prima deal, zouden ze ook in Nederland moeten doen (ben er bij!)

Donderdag 20 maart. Ik heb om 10.00 uur mijn bus gepakt naar Paraty. Oh, nee toch niet. Helaas werd ik om 11.00 uur wakker met een brullende Australische aap; you've missed your bus, piiiiik! Ja dat had ik ze geleerd na mijn Skype gesprek met jou sun. Ze vroegen zich af wat ik steeds zei als ik een lage stem op zette. Anyway, ik even blij dat ik mijn bus ticket of hostel nog niet had geboekt!! Ben mijn bed uit gegaan, in mijn onderbroek bij de receptie gevraagd of ik nog een extra nacht kon blijven en weer knocked out gegaan. De rest van de dag gerelaxt en nieuwe bus tijden gecheckt. 's avonds een dik laatste avondmaal gekookt voor mijn twee top psycho broertjes en afscheid van ze genomen. Als afscheidscadeau een zwembroek gekregen, omdat ik de mijne kwijt was geraakt. Winner! Deze avond mijn foto's uitgezocht en een wijntje gedaan met een Engels koppel dat net was aangekomen. Mooi op tijd naar bed gegaan.

Ben gister aangekomen in Paraty na een zeven uur lange bus rit. Het is dichterbij Sao Paulo dan Rio, maar de wegen zijn echt ruk en de bus reed bijna alleen maar door de kleine plaatsjes aan de kust. Dit plaatsje staat bekend om haar mooie stranden, dus hoop dat het weer mee werkt de aankomende drie dagen. Gister twee niewe Ierse moaten leren kennen van 31 en 35, waarvan een echt PRECIES hetzelfde levensverhaal heeft als ik; connectie jongh!!

De foto's komen nu ook, moet alleen wachten op de Rio foto's, want mijn camera werkte daar niet (had toch een nieuwe sd kaart nodig gerald).

Veel liefde vanuit Brazilië!